Zaczynając w 1976 roku jako cover-band Deep Purple, czterech szkolnych przyjaciół, wokalista i gitarzysta Jake Burns, gitarzysta Henry Cluney, basista Gordon Blair i perkusista Brian Faloon, odkryli punk w 1977 roku. Po tym, jak Blair opuścił zespół, został zastąpiony przez Ali McMordie, nazwa „Highway Star” nie wydawała się już odpowiednia dla zasmarkanego punkowego zespołu, więc od tamtej pory nazywali siebie Stiff Little Fingers.
Legendarny DJ BBC, John Peel, dowiedział się o zespole ispecjalnie dla nich podpisał umowę dystrybucyjną z Rough Trade na singiel „Suspect Device”... czarny dysk został sprzedany nakadzie 30 000 egzemplarzy w bardzo krótkim czasie. Drugi singiel „Alternative Ulster” stał się prawdziwym punkowym hymnem nie tylko w Irlandii Północnej. Pierwszy longplay „Inflammable Material” (ponownie wydany przez Rough Trade) osiągnął status złotej płyty w Wielkiej Brytanii z ponad 100 000 sprzedanymi egzemplarzami.
Zespół przeniósł się do Londynu i podpisał kontrakt płytowy z wytwórnią Chrysalis Records występując m.in. na „Rock Against Racism ”, a także w bardzo popularnym programie BBC „Top Of The Pops”. STF stali się gwiazdami sceny punk obok takich zespołów jak The Clash, Damned, Jam czy the Buzzcocks.
W listopadzie 1980 roku zespół po raz pierwszy przyjął zaproszenie od WDR Rockpalast do Westfalenhalle w Dortmundzie, a dziewięć lat później po raz drugi wystąpił na WDR w Philipshalle w Düsseldorfie.
Teraz pierwszy koncert z 1980 roku wreszcie dostępny jest na winylu. Północnoirlandzcy bohaterowie punka Stiff Little Fingers u szczytu kariery podczas koncertu WDR Rockpalast w 1980 roku w Westfalenhalle w Dortmundzie.